Etalagebenen

Etalagebenen wordt in medische termen “claudicatio intermittens” genoemd en is een vaatziekte. Bij deze aandoening zijn de slagaders in de benen vernauwd. Het gevolg hiervan is dat er te weinig zuurstof naar de spieren wordt aangevoerd. In Nederland wordt het aantal mensen met etalagebenen geschat op 19% van de 55-plussers.

Maak direct een afspraak

Afspraak maken >

Bel: 085 0530033

​Oorzaken

De oorzaak van etalagebenen is perifeer arterieel vaatlijden. Door slagaderverkalking (atherosclerose) worden de wanden van de slagaders stugger en dikker, waardoor vernauwingen optreden. Deze vernauwing in een slagader zorgt ervoor dat het bloed trager gaat stromen en er ontstaat een zuurstoftekort in de beenspieren bij inspanning. Dit geeft de typische klachten bij deze aandoening.

Slagaderverkalking is een ouderdomsziekte. Dat wil zeggen dat het geleidelijk verloopt en het pas op latere leeftijd eruit komt. Wel zijn er enkele factoren die slagaderverkalking kunnen versnellen zoals: een te hoog cholesterolgehalte, te weinig lichaamsbeweging, roken en diabetes mellitus (suikerziekte).

Symptomen

Mensen met etalagebenen ervaren een krampachtige pijn of een doof/moe gevoel in het been tijdens en na inspanning. De pijn treedt op in de kuiten, maar kan ook in het bovenbeen of de bilspier voelbaar zijn. In momenten van rust trekt de pijn weg na ongeveer 10 minuten. Kramp in de benen hoeft niet altijd te betekenen dat het om etalagebenen gaat, het zou ook andere oorzaken kunnen hebben.

Diagnostiek

Het vaststellen van etalagebenen gebeurt door de arts op basis van een aantal onderzoeken:

• Kijken naar kleurverandering en kleurverschil en temperatuurverschil, beharing en nagels tussen het aangedane en het niet-aangedane been.
• Het controleren van de voelbaarheid van de slagaders (pulsaties/kloppingen)
• Het meten van de enkel-arm index. Deze methode meet de verhouding tussen de bloeddruk in de armen en de enkels.​

​

Hoe ziet de behandeling er uit?

Het behandelen van etalagebenen is vaak een combinatie van verschillende therapieën zoals hieronder staat beschreven:

Gesuperviseerde looptherapie en leefstijlbegeleiding.
Hierbij probeert men de loopafstand te verbeteren en tevens de kwaliteit van leven en algemene conditie door een actievere leefstijl. Dit gebeurt door een fysiotherapeut die gespecialiseerd is in deze klacht. Na 3 maanden zult u vaak al merken dat u een grotere afstand pijnvrij kunt lopen. Bovendien hebben de meeste mensen die een looptraining doen geen dotterbehandeling of operatie meer nodig.

Medicatie.
Medicijnen voor etalagebenen bestaan niet. Echter kunnen bepaalde medicijnen de kans op verergering en complicaties verkleinen. U krijgt dan vaak medicijnen om uw cholesterol en bloeddruk te verlagen, bloedverdunners om de kans op bloedstolsels te verkleinen en plaatjesaggregatieremmers die het klonteren van bloedplaatjes tegengaan.

Voetverzorging.
Voeten kunnen minder gevoelig worden bij langdurig vaatlijden. Dat komt door de slechte doorbloeding van weefsels. Hierdoor kunnen mensen, die bijvoorbeeld een wondje oplopen, niet meer goed de pijn van de wond voelen en niet in de gaten hebben dat ze überhaupt een wond oplopen. Met name bij de diabetische voet is dit zeer belangrijk.

Vervolgtraject na looptherapie.
Het vervolgtraject na de looptherapie is het blijven aanhouden van een gezonde leefstijl. Mocht de behandeling onvoldoende verbetering geven dan kan er eventueel gestart worden met dotteren, een bypassoperatie of endarteriëctomie (schoonmaken bloedvat).
​

​Wat kunt u zelf doen tegen etalagebenen?

Mocht u last hebben van etalagebenen dan is het raadzaam om na te hoe uw leefstijl is. Stoppen met roken, veel bewegen en gezonde voeding dragen namelijk bij aan de verbetering van deze klacht. Voor meer informatie over etalagebenen zie de website van de Hartstichting (etalagebenen).